Elewacja frontowa i kruchta kościoła św. Anny przy Krakowskim Przedmieściu zostały zakonserwowane i odmalowane. To kolejny etap remontu świątyni, która od lat jest beneficjentem miejskich dotacji na renowacje obiektów zabytkowych.
Prace polegały na oczyszczeniu elewacji, usunięciu luźnych tynków, skuciu uzupełnień wykonanych w zaprawie cementowej, podklejeniu tynków, wzmocnieniu pęknięć klamrami ze stali nierdzewnej, wypełnieniu rys i szczelin, oczyszczeniu, wzmocnieniu, uzupełnieniu i częściowym zrekonstruowaniu w zaprawie wapienno-trasowej detali architektonicznych wykonanych w narzucie. Ponadto oczyszczono, wzmocniono i zrekonstruowano drobne ubytki elementów kamiennego wystroju, a także naprawiono i wymieniono obróbki blacharskie, na wykonane z miedzi. Elewacja została pomalowana farbami krzemianowymi w kolorze już istniejącym.
W 2017 r wykonano również prace wewnątrz kruchty kościoła. Stołeczny Konserwator Zabytków pozwolił na konserwacje ścian i sklepienia przedsionka kościoła. Prace polegały na oczyszczeniu ścian i detali architektonicznych, wypełnieniu szczelin elastyczną zaprawą szpachlową, podklejeniu odparzonych tynków, położeniu tynku oraz malowaniu ścian i sklepień farbami wapiennymi w istniejącej kolorystyce. Działania te były kontynuacją prac wykonanych w 2016 r. polegających na wykonaniu izolacji przeciwwodnej poziomej i pionowej ściany frontowej budynku kościoła.
Dotacja m.st. Warszawy dla kościoła św. Anny wyniosła 414 tys. zł co stanowiło 55% kosztów całkowitych.
Remonty w poprzednich latach
Dzięki dofinansowaniu, jakie parafia otrzymała w latach poprzednich wyremontowano wieżę, z której odpadł tynk oraz mur łączący kościół z wieżą. Wykonano izolację pionową i poziomą ściany fundamentowej i przeprowadzono konserwację cokołu oraz figur Ewangelistów
Ponadto, przeprowadzono prace konserwatorskie i renowacyjne XVIII- wiecznych elementów wystroju zakrystii kościoła wraz z portalem i drzwiami wejściowymi do zakrystii.
Przy udziale dotacji miejskich przeprowadzono również prace ratunkowe i interwencyjne gotyckiego muru, części polichromii w nawie, konserwację wystroju elewacji zewnętrznej kaplicy Loretańskiej oraz wymianę pokrycia kopuły oraz obróbek blacharskich kaplicy bł. Władysława z Gielniowa
Historia kościoła św. Anny sięga XV w. kiedy księżna mazowiecka Anna w 1454 r. sprowadziła do Warszawy zakon oo. Bernardynów. Powstała wówczas świątynia spłonęła wraz z zabudowaniami klasztornymi w 1515 r. W latach 1521-33 r. kościół odbudowano, według projektu gdańskiego architekta Michała Enkingera. Następnie rozbudowano klasztor przez dobudowanie dwukondygnacyjnego skrzydła od strony zachodniej. W 1620 r. powstała kaplica od strony północnej rodziny Kryskich (w 1753 r. otrzymała patrona bł. Władysława z Gielniowa). Około 1670 r. powstała nowa fasada, dostawiona jak parawan do ściany frontowej, aby zasłonić nieregularna bryłę gotycko-barokową. W 1788 r. kościół otrzymał nową fasadę wg projektu Aignera.
W czasie II wojny światowej spłonął dach nad nawą główną. W latach 50. XX w., podczas budowy trasy W-Z, naruszono stabilność skarpy i konstrukcję kościoła. Ratując świątynie przed zawaleniem wzmocniono grunt słupami żelazobetonowymi a fundamenty opasano żelbetowym wieńcem.
Zdjęcia detali K. Olszewski.
