Unikalną mapę potrzeb i kierunków działań związanych z obecnością e-hulajnóg zawiera dokument „Bądź zmianą” – studium po warsztatach licznych środowisk i podmiotów zaangażowanych w kwestię zrównoważonej mobilności w miastach
Błyskawicznie rosnąca popularność elektrycznych hulajnóg świadczy o tym, że bez wątpienia dają nam one coś, czego potrzebujemy. Trzeba jednak nad tym nowym zjawiskiem zapanować tak, by zapewnić poczucie bezpieczeństwa wszystkim korzystającym z przestrzeni miejskiej.
Powyższe stwierdzenie było punktem wyjścia dla warsztatów na temat obecności w mieście urządzeń transportu osobistego (UTO), które odbyły się 4 września w Warszawie. Zgromadziły przedstawicieli organizacji społecznych i miejskich, urzędu miasta i służb porządkowych, operatorów hulajnóg współdzielonych, firm z branży UTO i in., dając wszystkim sposobność wyrażenia swoich potrzeb oraz skonfrontowania ich z potrzebami pozostałych grup.
Studium po warsztatach pt. „Bądź zmianą. Jak sprawić, by e-hulajnogi stały się korzyścią dla nas wszystkich” to pierwsze w Polsce opracowanie tego tematu dokonane na podstawie tak szerokiego interdyscyplinarnego dialogu i przygotowane przez profesjonalny zespół facylitacyjny.
Proces wypracowywania regulacji dla e-hulajnóg musi uwzględniać potrzeby wielu stron. To o tyle kluczowe, że e-hulajnogi są częścią szerszej zmiany tkanki miejskiej. Po nich przyjdą kolejne mikromobilne środki transportu, wpływające na naszą przestrzeń. Odpowiednio uregulowane hulajnogi mogą zatem stanowić pozytywny, przecierający szlaki przykład – mówi Adam Jędrzejewski, prezes stowarzyszenia Mobilne Miasto, które było organizatorem wydarzenia.
Którędy jeździć, jak parkować
Zadanie to nie jest łatwe. W procesie mapowania wyzwań facylitatorzy warsztatów zdiagnozowali ich co najmniej kilkanaście. Brak poczucia bezpieczeństwa, nieprzewidywalność jeżdżących, nadmierna prędkość, jazda niezgodna z regulaminami i zaleceniami, brak regulacji dotyczących wieku użytkownika i uprawnień, nieprzystosowana nawierzchnia, braki technicznych umiejętności jazdy i szkoleń pod tym względem, alkohol – to tylko niektóre z wymienionych podczas warsztatów wyzwań.
Opracowanie zawiera jednak przede wszystkim kilkadziesiąt wniosków i spostrzeżeń, które będą pomocą zarówno dla władz miasta, jak i operatorów hulajnóg na minuty w ich myśleniu o kształtowaniu tej usługi. Będą też wartościowym wkładem w procesie legislacyjny – dokument z dorobkiem warsztatów został dołączony do stanowiska Mobilnego Miasta w konsultacjach projektu tzw. ustawy hulajnogowej, przesłanego w tym tygodniu do Ministerstwa Infrastruktury.
Wśród zawartych w dokumencie wniosków znajdujemy m.in. konkluzje, iż:
- Drogi dla rowerów nie mogą być wskazane jako jedyne trasy, na których mogą się poruszać hulajnogi. Przy czym tych ostatnich nie należy przenosić na chodniki, lecz sprawić, aby jezdnie, przynajmniej w obrębie centrum miast, stały się dla bezpieczniejsze. Na przykład poprzez ograniczenie tam dopuszczalnej prędkości
- Przeznaczenie części miejskich miejsc postojowych dla samochodów na strefy hulajnogowe (np. 1 proc. miejsc) umożliwiłoby zorganizowanie uporządkowanych miejsc do ich parkowania, zarazem z zachowaniem dużej dostępności pojazdów, którą cenią użytkownicy
- Przy wydzielaniu stref parkowania jednośladów wskazane jest myślenie o łączeniu usług (hulajnogi, rowery, skutery w ramach jednego obszaru – np. w postaci swoistych hubów mobilności). Ustalone na stałe przestrzenie parkingowe są ważne dla osób z niepełnosprawnością, pozwalając im na zachowanie orientacji w przestrzeni.
- Hulajnogi powinny być parkowane wzdłuż ulicy, nie w poprzek – i lepiej przy jej krawędziach, a nie przy budynkach. W ten sposób mniej utrudnią życie niewidomym.
- Wskazane byłoby w miarę możliwości wyposażanie pojazdów w narzędzia umożliwiające sygnalizowanie działań (migacz, klakson)
- Operatorzy powinni motywować użytkowników do dobrych praktyk (jazdy z rozsądną prędkością, parkowania we właściwych miejscach etc.) – poprzez nagrody (bonusy, darmowe minuty) lub sankcje za łamanie zasad.
To nie jest tylko moda
Punkty wyżej to tylko przykłady wniosków z warsztatów. Biorąc je pod uwagę konieczne jest wytworzenie regulacji zarówno dotyczących hulajnóg współdzielonych, jak i prywatnych, których liczba również błyskawicznie rośnie. Dlatego powinno być to potraktowane jako zadanie pilne.
Gdy użytkownicy poznają jasne ramy i wytyczne dotyczące korzystania oraz oczekiwań w zakresie bezpieczeństwa, znacznie łatwiej będzie im również przemieszczać się i parkować hulajnogi. A osoby piesze oraz poruszające się innymi pojazdami zyskają pewną przewidywalność co do jazdy hulajnogistów. – mówi Łukasz Gontarek, city manager hive, operatora e-hulajnóg, który był partnerem warsztatów.
Operatorzy z kolei otrzymają jasne wytyczne co do zarządzania flotą, a także mocne podstawy do dyscyplinowania osób korzystających z hulajnóg w sposób nieprawidłowy – dodaje Cezary Dudek, menedżer innego partnera – firmy CityBee, oferującej sharing pojazdów.
