Dom przy ul. Strzeleckiej 11/13 powstał około 1865 r. wg projektu Aleksandra Jana Woydego w duchu włoskiego neorenesansu i był pierwszym murowanym budynkiem Nowej Pragi. Mieszkał w nim z rodziną Ksawery Konopacki, właściciel Nowej Pragi. Dom ze względu na dekoracyjność fasad zwany jest pałacykiem.
Duże zniszczenia wystroju
Przed rozpoczęciem remontu w 2017 r. budynek był w opłakanym stanie. Przez długoletnie użytkowanie (przedszkole, szkoła) został pozbawiony większości historycznego wyposażenia i części wystroju. Zachowała się jedynie dobudówka z loggią, pod którą mieściło się wejście widoczne na rycinie z 1867 r., zamurowane w latach późniejszych.
Natomiast elewacja podwórzowa była całkowicie pozbawiona detalu. Jedynie częściowo ocalała stolarka okienna i drzwiowa. Na elewacji frontowej i szczytowej zachowały się żeliwne balkony. Dawny wystrój wnętrz został prawie całkowicie zniszczony, do naszych czasów dotrwał jedynie historyczny układ pomieszczeń.
Bardzo zły stan techniczny
W ekspertyzie technicznej z 1999 r. stwierdzono, iż elementy konstrukcyjne, tj. ściany nośne, więźba dachowa, stropy, schody, a także tynki i obróbki blacharskie, stolarka okienna i drzwiowa, uległy dużemu zniszczeniu.
Elewacje budynku, dach, a w szczególności elementy konstrukcyjne wnętrza, były bardzo osłabione. Analiza wykazała wysoki stopień zagrzybienia pałacyku. Zastosowanie wyłącznie środków grzybobójczych byłoby mało skuteczne, wobec czego wykonawca zdecydował się na skucie wszystkich tynków – wewnętrznych i zewnętrznych, i na miejscowe wypalanie murów. Częściowo zostały wymienione stropy oraz naprawione spękania ścian. Piwnice osuszono, a fundamenty podbito. Oznaczało to położenie praktycznie nowych fundamentów, bo pierwotnie pałacyk ich właściwie nie miał. Została wzmocniona konstrukcja więźby dachowej.
Remont zgodny z doktryną konserwatorską
Podczas remontu w dużej mierze przywrócono wystrój elewacji. Odtworzono historyczne wejście ze szczytu pod loggią. Oryginalne żelbetowe balustrady balkonów zostały wyremontowane. Zgodnie z doktryną konserwatorką konieczne było zachowanie obecnego układu na poziomie parteru budynku, jako świadectwa historycznego rozplanowania przestrzennego obiektu. Została zachowana pierwotna forma sklepień piwnic, bez zmiany wysokości i kształtu.
Podczas prac remontowych odtworzono wszystkie zniszczone historyczne elementy. Ekipa remontowa wykonała na wzór historycznej posadzki nowy dębowy parkiet. Zamontowała nową drewnianą stolarkę okienną i drzwiową, odtworzoną według stolarki historycznej. Klatki schodowe odzyskały swój pierwotny wygląd z drewnianymi stopniami i balustradami z drewnianych tralek i pochwytów, które częściowo udało się zachować.
W związku z tym, że pałacyk od 2005 r. figuruje w rejestrze zabytków, cały remont był prowadzony pod nadzorem Stołecznego Konserwatora Zabytków oraz Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.
Plany na przyszłość
Wobec planowanej zmiany sposobu użytkowania pałacyku, jego remont objął cztery kondygnacje: piwnicę, parter, pierwsze piętro, poddasze oraz ogród. Obecnie w budynku znajdują się trzy klatki schodowe: przy wejściu do obiektu, w środku i od strony ulicy Strzeleckiej.
W nowej powierzchni, na poziomie -1, zaplanowano wielofunkcyjną salę dla 100 osób, sanitariaty oraz pomieszczenie magazynowe. Jej stropodach będzie pełnił funkcję tarasu dla części parterowej. W budynku zainstalowano windę.
Zmodernizowany pałacyk Konopackiego będzie pełnił funkcję praskiego domu kultury. Planowane są w nim m.in.: klub seniora, sale wystawowe i taneczne, pracownia kulinarna, mody i szycia. Powierzchnia użytkowa obiektu po rozbudowie wynosi 1 373 m², natomiast powierzchnia tarasu 170 m².
Koszt inwestycji wraz z dokumentacją, remontem i wyposażeniem oraz zagospodarowaniem terenu to ponad 16 mln zł.
