Kładka rowerowa pod mostem Poniatowskiego [Wizualizacje]

Nie ma wątpliwości, że most Poniatowskiego jest jednym z najpopularniejszych wśród posiadaczy jednośladów. Jest jednocześnie bardzo niebezpieczny. W maju roku 2014 uczestnicy „Europejskiej Rywalizacji Rowerowej” stworzyli mapę natężenia ruchu rowerowego w Warszawie. Przez cały miesiąc, przy pomocy aplikacji Endomondo, zebrano dane dotyczące ponad 26 tysięcy przejazdów dla 1500 rowerzystów. Tak duże badanie statystyczne wiarygodnie wyznacza najczęściej używane trasy rowerowe w mieście. Most Poniatowskiego jest w zdecydowanej czołówce. Równocześnie ta przeprawa przez Wisłę jest bardzo popularna wśród przechodniów, zarówno mieszkańców Warszawy, jak i turystów odwiedzających Stadion Narodowy i prawy brzeg. Wspólna komunikacja odbywa się dwoma chodnikami o szerokości 2,4 m, które w miejscach krytycznych zwężają się do 1,6 m. Chodniki sąsiadują bezpośrednio, nieoddzielone barierą ochronną, z jedną z ważniejszych arterii komunikacyjnych w centrum Warszawy. Dwupasmowa jezdnia nie ma pobocza, a kierowcy nierzadko przekraczają przepisy przemierzając rzekę z prędkościami dochodzącymi do 100 km/h. W tej sytuacji rozsądnym wyborem dla wielu rowerzystów jest poruszanie się po chodniku, co generuje nie tylko ogromy dyskomfort, ale także śmiertelne niebezpieczeństwo, zarówno dla nich samych, jak i dla pieszych. Wraz z prognozowanym wzrostem ruchu samochodowego i ze zwiększającą się co roku ilością rowerzystów, także dzięki rowerom miejskim Veturillo, problem infrastruktury na Moście Poniatowskiego staje się naglący.

Proponujemy wykorzystanie istniejącej struktury nośnej mostu i podwieszenie poniżej niego kładki rowerowej o szerokości 3 metrów za pomocą lekkiej struktury stalowej. Przewidywana wartość inwestycji jest ułamkiem kosztów, które miasto musiałoby ponieść, aby stworzyć nową, samonośną przeprawę pieszo-rowerową przez Wisłę.

Lokalizacja kładki rowerowej poniżej poziomu jezdni dodatkowo separuje jej użytkowników od hałasu komunikacyjnego, daje bliższy kontakt z Wisłą, a także pozwala spojrzeć na zabytkową konstrukcję mostu z niespotykanej perspektywy. Budowa Kładki Rowerowej Mostu Poniatowskiego nie wymaga znaczących modyfikacji zabytkowych elementów mostu w miejscach styku istniejącej komunikacji pieszo-rowerowej z projektowanym obiektem. Decyzja o lokalizacji kładki od południowej strony mostu jest warunkowana niemożliwością bezkolizyjnego połączenia jej biegu z istniejącymi ciągami komunikacyjnymi bez znacznych wyburzeń elementów zabytkowych, a także analizą nasłonecznienia.

Detal urbanistyczny 1 – Punkt styku ścieżki z szerokim chodnikiem przy Muzeum Narodowym od strony zachodniej Mostu Poniatowskiego.
Ścieżka rozpoczyna się na poziomie chodnika i przechodząc pomiędzy kolumnami arkad południowo-zachodniej wieży mostu przechodzi w łagodny 2% spadek aż do poziomu -3 m w stosunku do jezdni.

Detal urbanistyczny 2 – Ominięcie wież schodowych mostu.
Kładka montowana wspornikowo do konstrukcji wieży. Poziom kładki zgodny z poziomem spocznika wewnętrznej klatki schodowej wieży. Przewidywane wyjście ewakuacyjne.

Detal urbanistyczny 3 – Przejście przez węzeł drogowy Mostu Poniatowskiego i trasy Wisłostrady.
Ścieżka poprzez rampę 2% wraca do poziomu jezdni, zakłada się przebicie ogrodzenia betonowego i stworzenie osobnego od przejścia dla pieszych przejazdu rowerowego przez wjazd samochodowy z Wisłostrady. Trasa rowerowa przechodzi w kładkę i nie ograniczając prześwitu pionowego dla schodów z mostu do poziomu Wisłostrady, kontynuuje swój bieg wsparta trzema słupami stalowymi aż do drugiego stalowego przęsła mostu, gdzie ponownie jest podwieszona. Spadek 2%.

Detal urbanistyczny 4 – Punkt styku ścieżki z chodnikiem nad trasą Wybrzeża Szczecińskiego.
Wsparta słupami kładka rowerowa po pokonaniu rampy wjazdowej 2% dorównuje do poziomu jezdni omijając południowo wschodnią wieżę Mostu Poniatowskiego. Ścieżka omija tablicę pamiątkową Bohaterów 10-ego pułku piechoty 4-tej dywizji im. J. Kilińskiego od strony południowej. Zakłada się wydłużenie trasy rowerowej aż do ronda Waszyngtona poprzez podsypanie skarpy od strony ul. Jakubowskiej.

Projekt: