Początki powojennej architektury Radomia ściśle związane są z jego położeniem na pograniczu Mazowsza i Małopolski. Impulsem rozwoju dzisiejszego miasta stała się lokalizacja przemysłu, zwłaszcza zbrojeniowego w obrębie Centralnego Okręgu Przemysłowego. Możliwości rozwoju wynikała z decyzji deglomeracji Warszawy. Radom jest największym miastem położonym w okręgu oddziaływania stolicy, z dobrą infrastrukturą. To dzięki temu miasto miało w okresie swojej świetności możliwość rozbudowy. Powstało dużo ciekawych obiektów modernistycznych, neorenesansowych. Architekci i urbaniści dostali szansę stworzenia atrakcyjnego przemysłowego miasto.
Motorem do działania i rozwoju miasta, jego rozbudowy, było sprowadzenie ludności z terenów ościennych, poprzez stworzenie dla nich godnych warunków mieszkania i pracy. W tym czasie powstało kilka dużych zakładów przemysłowych, jak Fabryka Broni, Fabryka Wyrobów Tytoniowych, Fabryka Obuwia „Bata”, Wytwórnia telefonów „Ericsson”. To przy Fabryce Broni powstało osiedle mieszkaniowe w modnym wówczas stylu neorenesansu polskiego. Tak ogromne inwestycje wymagały realizacji całej infrastruktury komunalnej, budowy szkół, stadionów, szpitali, domów kultury oraz architektury sakralnej. Rozwój miasta nowoczesnego, przemysłowego zrodził w jego obywatelach poczucie przynależności do grupy robotniczej, co w kolejnych latach stało się zaczynem przemian kulturowych i społecznych w całym kraju. Mieszkańcy Radomia zawsze stali na straży godnego życia w dobrze zaprojektowanej przestrzeni wokół siebie. Zmiany jakie dokonały się na przełomie lat wywarły ogromny wpływ na rozwój miasta. Stało się samowystarczalnym ośrodkiem z bardzo dużym potencjałem. Konieczny jest dalszy rozwój, tworzenie miejsc pracy w innowacyjnych firmach w nowoczesnych budynkach.
Wystawa będzie otwarta od 19 listopada do 31 grudnia 2022 roku
Wernisaż: 19 listopada 2022, godz. 16.00
Lokalizacja: Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia” w Radomiu, ul. Mikołaja Kopernika 1
