Dziś w Katedrze Polowej Wojska Polskiego oraz na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie odbyły się uroczystości sprowadzenia szczątków i ponownego pochówku uczestnika i kronikarza Powstania Listopadowego śp. Maurycego Mochnackiego.
Uroczystości z udziałem wojskowej asysty honorowej rozpoczęły się na płycie Wojskowego Portu Lotniczego Warszawa-Okęcie, gdzie po oficjalnych przemówieniach i ostatnim pożegnaniu odegrany został utwór „Śpij, Kolego”.
Maurycy Mochnacki po 190 latach wraca wreszcie do Polski. Od czasu kiedy marzył o niej, kiedy budował zręby współczesnej tożsamości Polskiej. Tożsamości narodowej. To właśnie jemu zawdzięczamy, zwanemu herodem polskiego romantyzmu, współczesną tożsamość. – powiedział Premier RP Mateusz Morawiecki.
Następnie w Katedrze Polowej Wojska Polskiego odbyła się msza żałobna w intencji śp. Maurycego Mochnackiego. Po mszy, kondukt żałobny przeszedł na Cmentarz Wojskowy na Powązkach, gdzie odbyły się uroczystości pochówku.
To niesamowite jak potrafił inspirować swoich współczesnych, mimo tak trudnego czasu, w jakim przyszło mu żyć. Mawiał, że są czyny mądrzejsze od najgłębszego rozumowania. Myślę, że warto, byśmy i dzisiaj to sobie wzięli do serca. (…) Maurycy Mochnacki był trubadurem wolności, prawdy, poszukiwania prawdy, niepodległości i solidarności. To są wartości, które są budulcem ducha. Ducha, który idzie przez pokolenia, sięga w nieznane i nigdy nie umiera. – powiedział Premier RP Mateusz Morawiecki.
Na grobie zmarłego wieniec złożył Wojewoda Mazowiecki Konstanty Radziwiłł.
Maurycy Mochnacki (1803-1834) – publicysta i działacz polityczny, krytyk literacki, pianista. Autor rozprawy „Powstanie narodu polskiego w roku 1830 i 1831”.Był jednym z teoretyków polskiego romantyzmu, uczestnikiem i kronikarzem Powstania Listopadowego, wybitnym analitykiem polskich zrywów niepodległościowych. Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Po upadku Powstania Listopadowego emigrował do Paryża. Tam zaangażował się w wydawanie „Pamiętnika Emigracji Polskiej”, którego stał się jednym z głównych publicystów. Zmarł na gruźlicę 21 grudnia 1834 r. w Auxerre.
