Rafał Maślak, jak sam mówi jest strażakiem, który kilka miesięcy temu został Misterem Polski. To wywróciło jego życie do góry nogami. Z małej wsi przeprowadził się do wielkiego miasta. Jak widzi Warszawę Rafał? Co fascynuje go w mieście? Z Rafałem Maślakiem rozmawia Tomasz Reich
Czy Warszawa jest dla Ciebie miejscem przesiadkowym czy może docelowym?
Kiedy przeprowadziłem się z mojej wioski, która liczy 300 osób, do stolicy Polski, w której mieszkańców jest o wiele więcej, zauważyłem zawrotne tempo. Życie tu jest przyśpieszone jakieś cztery razy. Myślę, że na razie jestem tutaj na czas nieokreślony. Wszystko, co teraz robię, związane jest z Warszawą, a praca na odległość nie byłaby możliwa, między innymi ze względu na trasę, jaką musiałbym przebywać.
Czy tylko względy zawodowe przyciągnęły Cię do Warszawy? Czy może też urok miasta?
Nie sądziłem, że Warszawa jest tak rozbudowana. Dla mnie jest to nieprawdopodobne, że miasto z kompletnych gruzów potrafiło się aż tak rozbudować na przestrzeni kilkudziesięciu lat i stać się największym, a zarazem najbardziej zurbanizowanym miastem w Polsce. Jest to ogromny sukces.
Jeżdżąc do innych miast, zdaję sobie sprawę, że jednak Warszawa znacznie je przerasta zarówno pod względem budowli, jak i infrastruktury.
Kiedy wracasz w swoje rodzinne strony, to co słyszysz? O, przyjechał z wielkiego miasta? Jak to jest odbierane przez ludzi? Czy coś się zmieniło w postrzeganiu Ciebie?
Warszawa jest stolicą Polski, przez co jest miastem eksponowanym przez media. Samo to, że Rafał wybiera się do Warszawy, na jakiś casting czy w jakiejkolwiek innej sprawie, a już tym bardziej ma zamiar tam zamieszkać, to budzi już jakiś respekt ludzi w wiosce. Faktycznie jest to stolica i dla ludzi mieszkających na wsiach już samo to, że ktoś tam coś robi, jest pewną formą sukcesu.
Czy coś Cię zaskoczyło w Warszawie?
Tak, jeżeli chodzi na przykład o jazdę samochodem, byłem przyzwyczajony do dróg, po których ruch odbywa się płynnie, gdzie nie ma aż tak znacznej ilości samochodów. Tutaj nie dość, że drogi są trzy, a czasem zdarzają się czteropasmowe, to cały czas są zakorkowane. Już się nauczyłem, że jadąc na spotkanie, muszę doliczać sobie pół godziny. Kiedy umawiałem się gdzieś w mojej miejscowości, nigdy nie miałem takiego problemu, wyliczałem sobie trasę i zawsze byłem na czas. Tutaj jednak, jeśli poruszamy się samochodem, musimy pamiętać o korkach. W trakcie budowy jest druga linia metra, dzięki czemu komunikacja miejska jest bardziej rozwinięta.
Czy korzystasz z komunikacji miejskiej w Warszawie?
Mieszkam przy samym metrze, więc zawsze, kiedy mam spotkanie blisko którejś ze stacji, to jak najbardziej korzystam. Jednak moje spotkania często odbywają się w miejscach, do których ciężko jest dostać się komunikacją miejską, wtedy korzystam z samochodu.
A czy widziałeś nowe metro? Mam na myśli te nowe siedem stacji.
Niestety nie miałem możliwości jechać nowym metrem, lecz widziałem zdjęcia z dnia otwartego. Byłem też przed wejściami do niektórych stacji, dla Warszawy jest to olbrzymi postęp.
A dla Ciebie jako potencjalnego mieszkańca? Nie widzisz tu udogodnienia?
Odbieram to jako ogromne udogodnienie oraz podwyższenie prestiżu miasta. Nie dość, że jest to jedyne miasto w Polsce, które ma metro, to teraz jeszcze drugą linie. Co prawda nie jest to Berlin czy Londyn, ale już powoli zmierzamy w dobrym kierunku. (Nie od razu Rzym zbudowano.)
Z którego piętra patrzysz na Warszawę ze swojego mieszkania?
Na Warszawę patrzę z 16 piętra, więc mam dość ładny widok. Widzę parę fajnych budowli, w tym również budynek, który właśnie powstaje, – Warsaw Spire. Widok z okna mam więc bardzo piękny.
Zapytam o miejsca, które znasz – plac Grzybowski. Jak Ci się podoba?
Plac Grzybowski to przepiękne miejsce, od niedawna –, z tego, co słyszałem – po rewitalizacji. Jest to jedno z miejsc, które warto zobaczyć w Warszawie, można powiedzieć, że jedna z perełek. Chociaż nawet koło placu Grzybowskiego jest wiele pięknych miejsc, na przykład apartamentowiec Cosmopolitan. Miałem okazję być w nim kilkakrotnie, na poszczególnych piętrach, widok jest niesamowity, a Warszawa jest przepiękna.
Z tego, co wiem, jest to pierwszy taki apartamentowiec w Polsce, oprócz Złotej 44. Czy takie budynki jak Cosmopolitan czy właśnie Złota 44 mogą być rozpoznawane na świecie? Albo przynajmniej uznawane za takie, o których będzie się mówiło, przyjeżdżając do Warszawy?
Tak, tak. Złota jest bardzo charakterystycznym budynkiem, tak samo zresztą jak Cosmopolitan, który jest innowacyjny, oszklony. Samo to sprawia, że obiekty te są charakterystyczne dla widoku Warszawy. Myślę, że wiele osób nie tylko w Polsce, będzie rozpoznawało te wieżowce na widokówkach czy zdjęciach z internetu.
Czy masz już jakieś ulubione miejsce w Warszawie?
Jeszcze chyba za wcześnie, ponieważ mieszkam tutaj około 4 miesięcy, a Warszawa ciągle mnie fascynuje. Wydawałoby się, że widziałem piękne miejsce, nagle jestem w innym, które wydaje się jeszcze piękniejsze. Warszawa jest dla mnie bardzo dużym miastem, nie jestem przyzwyczajony do takich powierzchni, cały czas ją poznaję. Jest już parę miejsc, które przyciągnęły szczególnie moją uwagę, ale nadal będę poznawał to miasto.
Może tu zostaniesz?
Ja też mam taką nadzieje, jeżeli będzie taka możliwość, to na pewno w jednym z tych pięknych budynków chciałbym kupić mieszkanie.
Jeszcze zapytam o kwestie sportowe. Uprawiasz sport, można też poniekąd powiedzieć, że jesteś jego ambasadorem. Czy zdarza Ci się biegać gdzieś po Warszawie? Czy są to raczej miejsca zamknięte? Pod dachem?
Zdarza mi się biegać po Warszawie, jednak tam, gdzie teraz mieszkam, nie bardzo można biegać, ze względu na bardzo duży ruch, jest to niezdrowe dla organizmu. Biegałem za to w okolicach ul. Książęcej, na Powiślu. Tam jest zielono, można zrobić sobie tzw. biegi przełajowe, są fajne tereny, szlaki, schodki, bardzo dobre miejsce do aktywności.
Rozumiem, że aktywność w centrum jest dość ograniczona?
Niestety, jest bardzo duży ruch.
Czego w takim razie brakuje w śródmieściu dla biegających? Co trzeba by było zmienić?
Można by było zwęzić drogi, co niesie za sobą pewne konsekwencje, ale więcej zieleni, więcej drzew, to też więcej tlenu i świeżego powietrza. Więcej osób wybiegłoby na drogę, nawet na spacer, jeśli np. ma gdzieś daleko siłownię albo bardziej zielone miejsca.
Warszawa stała się ostatnio drugą Holandią, ludzie masowo zaczęli jeździć rowerami. Jak Ci się podobają takie trendy?
Bardzo mi się podobają, uważam że jest to połączenie zdrowego trybu życia i fajnej komunikacji. W ten sposób o wiele szybciej można się dostać na umówione miejsce, jest wygodnie, przyjemnie i zdrowo. Dlatego wszystkim polecam jazdę na rowerze, bo warto, i nie dość, że człowiek będzie miał trochę ruchu, to jeszcze zaoszczędzi dużo czasu.
No właśnie, a tutaj – jak sam powiedziałeś – dużo czasu traci się na korki. I ostatnie już pytanie… Czego brakuje Ci w Warszawie? Za czym tęsknisz?
Trochę tęsknię za tym spokojem, za ciszą. Jak wracam do siebie na wioskę, słyszę wyłącznie szczekanie psów, śpiew ptaków, podmuch liści, wiatru, to jest to, czego brakuje mi w Warszawie. Tutaj nawet w nocy jeżdżą samochody, karetki, Warszawa to ogromne skupisko ludzi, więc to jest zupełnie normalne, ale kiedy właśnie przyjeżdżam do siebie, to czasem aż czuję szum w uszach, bo jest aż tak cicho.
Jeszcze jedna rzecz mnie zaciekawiła, kiedy mówisz o sobie, nie ukrywasz tego, że jesteś ze wsi, a oboje wiemy, że ludzie mają z tym problem, aby w różnych sytuacjach mówić o tym, skąd pochodzą. Co byś im powiedział?
Moim zdaniem ludzie z wioski nie powinni się tego wstydzić. Na wsiach panuje świetna staropolska kultura, są wartości takie jak rodzina, poza tym zawsze jest to miejsce, gdzie można uciec i odpocząć od miejskiego zgiełku. Ja absolutnie się nie wstydzę tego, że jestem ze wsi, mam tam wspaniałą rodzinę, która jest priorytetem. W mieście można się trochę zatracić, poprzez obowiązki, ciągłą gonitwę za karierą, przez co często zapomina się o swoich wartościach.
