Cztery wielofunkcyjne pływające pawilony przycumują do bulwarów Jana Karskiego i gen. George’a Smitha Pattona. Goście spacerujący po nadrzecznej promenadzie znajdą w nich przystanki łodzi i statków pływających po Wiśle, restauracje i bary, a także ogólnodostępne toalety. Dodatkową atrakcją barek będą tarasy widokowe.
Nadrzeczna promenada na odcinku od mostu Świętokrzyskiego do ul. Boleść zostanie ubogacona przez cztery pływające pawilony. Podstawową funkcją stalowych pontonów, o czterdziestometrowej długości, będzie zapewnienie miejsc do cumowania tramwaju wodnego oraz innych przewoźników wykonujących rejsy po Wiśle. W tym celu we wnętrzu pływających pawilonów znalazła się poczekalnia dla pasażerów, ogólnodostępne toalety, a na zewnątrz wygodne zejście z obiektu na statek i niezbędne urządzenia cumownicze.
Oprócz swojej podstawowej funkcjonalności obiekty pływające, przycumowane do bulwarów Jana Karskiego i generała George’a Smitha Pattona, będą pełnić jeszcze inne zadania. Dlatego też wnętrze barek zostało podzielne na trzy części. Pierwsza to oczywiście poczekalnia dla pasażerów żeglugi, wyposażona w stojaki na rowery, a także windę dla osób z niepełnosprawnościami o powierzchni blisko 33 m2. Druga to ogólnodostępna toaleta publiczna (o powierzchni 48 m2) – podzielona na część damską i męską, a także toaletę dla osób z niepełnosprawnościami. Jednym z zadań najemcy będzie dbałość o należyty stan sanitariatów. Ostatnim z elementów pawilonu jest sala barowa o powierzchni 63 m2 z pomieszczeniem technicznym. Część gastronomiczna jest przygotowana w stanie deweloperskim zamkniętym obejmującym m.in. ścianki działowe, pełne wyposażenie pomieszczeń węzłów sanitarnych oraz komplet instalacji wodociągowo-kanalizacyjnej i klimatyzacyjnej. Doposażenie w oświetlenie oraz urządzenia kuchennie pozostają po stronie oferentów.
Docelowo przy bulwarach przycumują cztery pawilony – trzy przystanki i jedna przystań – każdy o powierzchni użytkowej 210 m2. Różnica pomiędzy obiema jednostkami wynika przede wszystkim z innego zagospodarowania pomieszczeń technicznych. Przystanki mają nieco większą przestrzeń przeznaczoną na działalność gastronomiczną, natomiast w przystani wygospodarowano pomieszczenie biurowe oraz magazyn, który może być wykorzystywany np. do przechowywania sprzętu wodnego. Na górnym poziomie zaplanowany został taras widokowy z barem przykrywany rozkładanymi markizami przeciwsłonecznymi.
System cumowania obiektów składa się z umieszczonych w narożach stop pali o długości 10 metrów (składanych na czas transportu), opuszczonych i podnoszonych wyciągarkami, a także cum łączących pawilon z lądem. Komunikacja z brzegiem odbywać się będzie za pomocą dwóch trapów. Krótszy będzie łączył pokład główny z dolnym poziomem bulwaru, a dłuższy – mający około 14 metrów – górny pokład z wysokim brzegiem bulwaru.
Obiekty zostały zaprojektowane jako całoroczne, jednak funkcjonowanie pawilonów przy bulwarze jest ograniczone jedynie do sezonu nawigacyjnego, po którym na zimę muszą być odholowywane do bezpiecznej przystani – Portu Żerańskiego. Podobnie będzie się działo w przypadku przechodzenia przez Warszawę wód wezbraniowych (stan wody powyżej 600 cm na wodowskazie Warszawa Port).
Wczoraj, 18 października, rozpisany został konkurs, który wyłoni najemców obiektów na kolejne trzy lata. Oferty, które zbierane są przez Zarząd Zieleni m.st. Warszawy, można składać do 13 listopada do godz. 11.00. Szczegóły konkursu dostępne są na stronie www.zzw.waw.pl
Rozstrzygnięty został również konkurs na koncepcję urbanistyczno-architektoniczną bulwarów na odcinku od Cypla Czerniakowskiego do pomnika Syrenki wraz ze skwerem Tadeusza Kahla. Zwycięzcą dwuetapowego konkursu została warszawska pracownia WXCA Sp. z o.o. Sędziowie w uzasadnieniu werdyktu docenili przede wszystkim „miejski charakter zaprojektowanych przestrzeni umożliwiający zbliżenie miasta do rzeki w sposób godzący zabudowę ze zróżnicowanymi formami zieleni w obrębie terenu zagospodarowania”, „wprowadzenie czytelnego sferowania intensywności zagospodarowania pomiędzy miastem a rzeką”, a także „możliwość etapowania inwestycji”.
