Siedmiopiętrowy biurowiec powstanie u zbiegu Koszykowej i Pięknej w Warszawie. Nie będzie mieć podziemnego parkingu ani innych miejsc parkingowych.
Inwestorem jest spółka PIĘKNA 49 sp. z o.o., która zamierza wybudować na stosunkowo wąskiej działce budynek biurowy o powierzchni 2.100 mkw. Deweloper posiada prawomocne pozwolenie na budowę. Nietypowy budynek, który nie będzie posiadał parkingu podziemnego zaprojektowała pracownię Grupę 5. Projekt oparty jest o uzgodnienia ze Stołecznym Konserwatorem Zabytków oraz Decyzję o Warunkach Zabudowy.
Bryłę budynku charakteryzuje nadwieszenie zaczynające się zgodnie z zapisami decyzji o warunkach zabudowy od drugiej kondygnacji nadziemnej. Nadwieszenie biegnie wzdłuż obu przyległych ulic, część budynku w okolicach skrzyżowana pochyla się nad chodnikiem zwiększając tym samym powierzchnię każdego z wyższych pięter.
Powstały w ten sposób układ naturalnie dzieli budynek na dwie części. Monolityczny trzon biegnący od parteru i wychodzący ponad poziom dachu. W trzonie znajduje się klatka schodowa oraz trzony windowe oraz większość szachtów instalacyjnych. Element ten ma charakter zamknięty, nieprzezierny i stanowi kontrast dla drugiej kompozycyjnie części budynku. Monolityczny trzon jest również elementem harmonijnie oddzielającym projektowany budynek od ewentualnej przyszłej inwestycji, która kiedyś może powstać na sąsiedniej działce. Szklana, nadwieszona część budynku podzielona na 3 segmenty odpowiednio po 2 i 3 kondygnacje stanowi jasny i przezierny element z jednej strony ukazujący wnętrze budynku, a z drugiej odbijający okoliczne kamienice oraz halę Koszyki vis a vis inwestycji. Delikatne przesunięcia tafli szklanych względem siebie pozwalają oglądającemu budynek z poziomu ulicy na zobaczenie odbić okolicznej zabudowy pod różnymi kątami. Taki sposób myślenia o elewacji pozwala na harmonijne wpisanie nowej zabudowy w miejsce, w którym przed wojną stała kamienica wypełniająca 100% powierzchni działki tworząc gęsto zabudowany narożnik ulic Pięknej i Koszykowej. Idea projektowa pozwala również sądzić, że projektowana inwestycja we współczesny sposób wydobędzie walory zarówno zabudowy sąsiedniej jak i pierwotnego założenia stanisławowskiego w najbliższej okolicy.
